GENE GUIDE

HECW2-gerelateerd syndroom

Deze gids is niet bedoeld ter vervanging van medisch advies. Raadpleeg uw arts over uw genetische resultaten en gezondheidszorgkeuzes. De informatie in deze handleiding was actueel op het moment dat deze in 2024 werd geschreven. Maar door nieuw onderzoek kan nieuwe informatie aan het licht komen. Mogelijk vindt u het nuttig om deze gids te delen met vrienden en familieleden, of met artsen en leraren van de persoon die HECW2-gerelateerd syndroom heeft.
a doctor sees a patient

HECW2-gerelateerd syndroom wordt ook wel neurologische ontwikkelingsstoornis met hypotonie, toevallen en afwezige taal (NDHSAL).. Voor deze webpagina gebruiken we de naam HECW2-gerelateerd syndroom om het brede scala aan varianten te omvatten die zijn waargenomen bij de mensen die zijn geïdentificeerd.

Wat is het HECW2-syndroom?

HECW2-gerelateerd syndroom treedt op wanneer er veranderingen zijn in het HECW2-gen. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat het gen niet werkt zoals het zou moeten. Het HECW2-gen wordt ook NEDL2 genoemd.

Sleutelrol

HECW2 speelt een rol in de communicatie tussen cellen in de hersenen.

Symptomen

Omdat het HECW2-gen belangrijk is voor de hersenactiviteit, hebben veel mensen met het HECW2-gerelateerd syndroom:

  • Ontwikkelingsachterstand
  • Intellectuele beperking
  • Lage spierspanning
  • Autisme spectrum stoornis
  • Spraakproblemen
  • Oogproblemen, zoals optische neuropathie, corticale visuele beperking en oculaire bewegingsstoornissen
  • Maagdarmproblemen, zoals moeite met slikken, problemen met de spijsvertering, zure reflux en constipatie
  • Epilepsie
  • Hersenveranderingen waargenomen op magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)

Wat veroorzaakt het HECW2-gerelateerd syndroom?

HECW2-gerelateerd syndroom is een genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door varianten in genen. Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken. Elk kind krijgt twee kopieën van het HECW2-gen: één kopie van de eicel van de moeder en één kopie van het sperma van de vader. In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind. Maar het proces om een eicel of zaadcel te maken is niet perfect. Een verandering in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide.

Soms ontstaat er een spontane variant in het sperma, de eicel of na de bevruchting. Wanneer een gloednieuwe genetische variant in de genetische code optreedt, wordt dit een ‘de novo’ genetische variant genoemd. Het kind is meestal de eerste in de familie die de genetische variant heeft.

De novo varianten kunnen in elk gen voorkomen. We hebben allemaal een aantal de novo varianten, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid. Maar omdat HECW2 een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo varianten in dit gen een betekenisvol effect hebben. Onderzoek toont aan dat HECW2-gerelateerd syndroom vaak het gevolg is van een de novo variant in HECW2. Veel ouders die hun genen hebben laten testen, hebben niet de HECW2 genetische variant gevonden in hun kind dat het syndroom heeft. In sommige gevallen ontstaat HECW2-gerelateerd syndroom omdat de genetische variant is doorgegeven van een ouder.

Autosomaal dominante aandoeningen

HECW2-gerelateerd syndroom is een autosomaal dominante genetische aandoening. Dit betekent dat wanneer iemand de ene schadelijke variant in HECW2 heeft, hij waarschijnlijk symptomen van HECW2-gerelateerd syndroom zal hebben. Voor iemand met een autosomaal dominant genetisch syndroom is er elke keer dat ze een kind krijgen 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant doorgeven en 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant niet doorgeven.

Kind met genetische verandering in het HECW2-gen

Genetische verandering treedt op in eicel of zaadcel na bevruchting
Kind met de novo genetische verandering in autismegen

Waarom heeft mijn kind een verandering in het HECW2-gen?

Geen enkele ouder veroorzaakt het HECW2-gerelateerde syndroom van hun kind. We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen. Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt. De genverandering vindt op zichzelf plaats en kan niet voorspeld of gestopt worden.

Wat is de kans dat andere familieleden of toekomstige kinderen HECW2-gerelateerd syndroom hebben?

Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer gebeurt.

Het risico op nog een kind met HECW2-gerelateerd syndroom hangt af van de genen van beide biologische ouders.

  • Als geen van beide biologische ouders dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom gemiddeld 1 procent. Deze kans van 1 procent is hoger dan de kans van de algemene bevolking. Het verhoogde risico is te wijten aan de zeer onwaarschijnlijke kans dat meer eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader dezelfde genetische variant dragen.
  • Als één biologische ouder dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom 50 procent.

Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die HECW2-gerelateerd syndroom heeft, hangt het risico van de broer of zus op het krijgen van een kind met HECW2-gerelateerd syndroom af van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.

  • Als geen van beide ouders dezelfde genetische variant heeft die het HECW2-gerelateerd syndroom veroorzaakt, heeft de symptoomvrije broer of zus een kans van bijna 0 procent om een kind te krijgen dat het HECW2-gerelateerd syndroom erft.

Hoeveel mensen hebben het HECW2-syndroom?

Vanaf 2024 zijn er meer dan 38 mensen met HECW2-gerelateerd syndroom geïdentificeerd in een medische kliniek.

Zien mensen met het HECW2-syndroom er anders uit?

Mensen met HECW2-gerelateerd syndroom kunnen er anders uitzien. Het uiterlijk kan variëren en kan enkele van deze kenmerken bevatten, maar niet allemaal:

  • Voorhoofd dat uitsteekt
  • Brug van de neus die uitsteekt
  • Diepliggende ogen
  • Hol gezicht
  • Monddak met een hoge boog

Hoe wordt het HECW2-syndroom behandeld?

Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van het HECW2-syndroom. Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen. Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren. Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:

    • Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek
    • Consulten genetica
    • Ontwikkeling en gedragsstudies
    • Andere zaken, indien nodig

Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:

    • De juiste therapieën voorstellen.
      Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn.
    • Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.

Specialisten adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met therapieën voor het HECW2-syndroom, idealiter voordat een kind naar school gaat.

Raadpleeg een neuroloog als je aanvallen krijgt. Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen. Voor meer informatie kun je bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsie Stichting: www.epilepsy.com/learn/types-seizures.

Dit gedeelte bevat een samenvatting van informatie uit belangrijke gepubliceerde artikelen. Het benadrukt hoeveel mensen verschillende symptomen hebben. Raadpleeg het gedeelte Bronnen en referenties van deze gids voor meer informatie over de artikelen.

Gedrags- en ontwikkelingsproblemen in verband met HECW2-gerelateerd syndroom

Spraak en leren

Alle mensen met het HECW2-gerelateerde syndroom hadden een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking en veel mensen waren non-verbaal.

  • 33 van de 33 mensen hadden een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking (100 procent)
  • 12 van de 16 mensen waren non-verbaal (75 procent)

Gedrag

Gedragsproblemen traden op bij mensen met HECW2-gerelateerd syndroomwaaronder autismespectrumstoornis, repetitief en stereotiep gedrag en/of zelfverwonding.

  • 29 van de 33 mensen hadden gedragsproblemen (89 procent)
  • 5 van de 22 mensen hadden autisme(23 procent)

Hersenen

Veel mensen met HECW2-gerelateerd syndroom hadden aanvallen en/of veranderingen in de hersenen waargenomen op MRI (Magnetic Resonance Imaging). Veranderingen in de hersenen waren onder andere het hebben van gebieden die kleiner zijn dan gemiddeld, evenals vergrote of toegenomen vochtruimtes. Alle mensen hadden een lage spiertonus (hypotonie).

  • 20 van de 33 mensen hadden aanvallen (61 procent)
  • 18 van de 33 mensen hadden hersenveranderingen op MRI (55 procent)
  • 33 van de 33 mensen hadden hypotonie(100 procent)
Human head showing brain outline

Medische en fysieke problemen in verband met het HECW2-syndroom

Visie

Problemen met het gezichtsvermogen kwamen vaak voor bij mensen met HECW2-gerelateerd syndroom, zoals optische neuropathie, corticale visuele beperking (CVI) en oculaire bewegingsstoornissen.

  • 28 van de 33 mensen hadden problemen met hun gezichtsvermogen (85 procent)

Maagdarmproblemen

Veel mensen hadden dysmotiliteit (spieren van het spijsverteringsstelsel die problemen hebben met het verplaatsen van voedsel door het spijsverteringsstelsel) en/of moeite met slikken. De symptomen waren gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), gastroparese en constipatie. Acht mensen hadden een gastrostomieslang (G-tube) nodig voor voeding.

  • 23 van de 33 mensen hadden maag-darmproblemen (70 procent)

Slaap

Ongeveer de helft van de mensen had slaapproblemen, meestal slapeloosheid.

  • 14 van de 33 mensen hadden moeite met slapen (43 procent)

Problemen met het skelet

Sommige mensen met het HECW2-gerelateerd syndroom hadden afwijkingen aan het skelet, zoals verminderde botmineralisatie, pectus excavatum (verzonken borstbeen), pes planus (platvoeten) en brachydactylie van de handen en voeten (kortere vingers of tenen dan gemiddeld).

Waar kan ik ondersteuning en hulpmiddelen vinden?

Simons Zoeklicht

Simons Searchlight is een online internationaal onderzoeksprogramma dat bouwt aan een steeds groeiende natuurlijke historie database, biorepository en resource netwerk van meer dan 175 zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornissen.
Door lid te worden van hun gemeenschap en uw ervaringen te delen, draagt u bij aan een groeiende database die door wetenschappers wereldwijd wordt gebruikt om uw genetische aandoening beter te begrijpen.
Door middel van online enquêtes en optionele bloedmonsters verzamelen ze waardevolle informatie om levens te verbeteren en wetenschappelijke vooruitgang te stimuleren.
Families zoals die van jou zijn de sleutel tot zinvolle vooruitgang.
Om je aan te melden voor Simons Searchlight, ga naar de Simons Searchlight website op www.simonssearchlight.org en klik op “Join Us”.

Bronnen en referenties

De inhoud van deze gids komt uit een gepubliceerd onderzoek over het HECW2-gerelateerd syndroom. Hieronder vind je details over het onderzoek en een link naar het volledige artikel.

  • Acharya A, Kavus H, Dunn P, et al. Afbakening van het genotypische en fenotypische spectrum van HECW2-gerelateerde neurologische ontwikkelingsstoornissen.
  • Acharya, A., Kavus, H., Dunn, P., Nasir, A., Folk, L., Withrow, K., Wentzensen, I. M., Ruzhnikov, M. R. Z., Fallot, C., … & Schrauwen, I. (2022). Delineating the genotypic and phenotypic spectrum of HECW2-related neurodevelopmental disorders. Tijdschrift voor medische genetica, 59(7), 669-677. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34321324/
  • Krami, A. M., Bouzidi, A., Charif, M., Amalou, G., Charoute, H., Rouba, H., Roky, R., Lenaers, G., Barakat, A., & Nahili, H. (2022). Een homozygote nonsense HECW2 variant is geassocieerd met neurologische ontwikkelingsachterstand en verstandelijke beperking. Europees tijdschrift voor medische genetica, 65(6), 104515. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35487419/
  • Yanagishita, T., Hirade, T., Shimojima Yamamoto, K., Funatsuka, M., Miyamoto, Y., Maeda, M., Yanagi, K., Kaname, T., Nagata, S., … & Yamamoto, T. (2021). HECW2-gerelateerde aandoening bij vier Japanse patiënten. American Journal of Medical Genetics Part A, 185(10), 2895-2902. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34047014/ [correctie:https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34245093/]

Volg onze vooruitgang

Schrijf je in voor de Simons Zoeklicht nieuwsbrief.