KANSL1-gerelateerd syndroom
KANSL1-gerelateerd syndroom wordt ook wel Koolen-de Vries-syndroom.
Voor deze webpagina gebruiken we de naam KANSL1-gerelateerd syndroom om het brede scala aan varianten te omvatten die zijn waargenomen bij de mensen die zijn geïdentificeerd.
Wat is het KANSL1-gerelateerd syndroom?
KANSL1-gerelateerd syndroom treedt op wanneer er veranderingen zijn in het KANSL1-gen. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat het gen niet werkt zoals het zou moeten.
Sommige mensen hebben een verandering die alleen het KANSL1-gen beïnvloedt. Andere mensen missen een groter stuk DNA dat het KANSL1-gen bevat.
KANSL1-gerelateerd syndroom wordt ook wel 17q21 deletiesyndroom genoemd omdat het KANSL1-gen op chromosoom 17 ligt, een van de 46 chromosomen van het lichaam. Beide syndromen hebben dezelfde symptomen. Deze syndromen staan ook bekend als het Koolen-de Vries syndroom.
Sleutelrol
Het KANSL1-gen helpt bij het aansturen van andere genen tijdens de ontwikkeling van de hersenen.
Symptomen
Omdat het KANSL1-gen belangrijk is voor de hersenactiviteit, hebben veel mensen met het KANSL1-gerelateerd syndroom:
- Ontwikkelingsachterstand
- Intellectuele beperking
- Lage spierspanning
- Spraak- en taalproblemen
- Kenmerken van autisme
- Hyperactiviteit
- Angst
- Aanvallen
- Hersenveranderingen waargenomen op magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)
- Hart- of nierafwijkingen
Wat veroorzaakt het KANSL1-gerelateerd syndroom?
KANSL1-gerelateerd syndroom is een genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door varianten in genen. Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken. Elk kind krijgt twee kopieën van het KANSL1-gen: één kopie van de eicel van de moeder en één kopie van het sperma van de vader. In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind. Maar het proces om een eicel of zaadcel te maken is niet perfect. Een verandering in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide.
Soms ontstaat er een spontane variant in het sperma, de eicel of na de bevruchting. Wanneer een gloednieuwe genetische variant in de genetische code optreedt, wordt dit een ‘de novo’ genetische variant genoemd. Het kind is meestal de eerste in de familie die de genetische variant heeft.
De novo varianten kunnen in elk gen voorkomen. We hebben allemaal een aantal de novo varianten, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid. Maar omdat KANSL1 een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo varianten in dit gen een belangrijk effect hebben. Onderzoek toont aan dat KANSL1-gerelateerd syndroom vaak het gevolg is van een de novo variant in KANSL1. Veel ouders die hun genen hebben laten testen, hebben niet de KANSL1 genetische variant gevonden in hun kind dat het syndroom heeft. In sommige gevallen ontstaat KANSL1-gerelateerd syndroom omdat de genetische variant van een ouder is doorgegeven.
Autosomaal dominante aandoeningen
KANSL1-gerelateerd syndroom is een autosomaal dominante genetische aandoening. Dit betekent dat wanneer iemand de ene schadelijke variant in KANSL1 heeft, hij waarschijnlijk symptomen van KANSL1-gerelateerd syndroom zal hebben. Voor iemand met een autosomaal dominant genetisch syndroom is er elke keer dat ze een kind krijgen 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant doorgeven en 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant niet doorgeven.
Kind met genetische verandering in het KANSL1-gen
Waarom heeft mijn kind een verandering in het KANSL1-gen?
Geen enkele ouder veroorzaakt het KANSL1-gerelateerde syndroom van hun kind. We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen. Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt. De genverandering vindt op zichzelf plaats en kan niet voorspeld of gestopt worden.
Wat is de kans dat andere familieleden of toekomstige kinderen het KANSL1-gerelateerd syndroom hebben?
Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer gebeurt.
Het risico op nog een kind met KANSL1-gerelateerd syndroom hangt af van de genen van beide biologische ouders.
- Als geen van beide biologische ouders dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom gemiddeld 1 procent. Deze kans van 1 procent is hoger dan de kans van de algemene bevolking. Het verhoogde risico is te wijten aan de zeer onwaarschijnlijke kans dat meer eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader dezelfde genetische variant dragen.
- Als één biologische ouder dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom 50 procent.
Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die KANSL1-gerelateerd syndroom heeft, hangt het risico van de broer of zus op het krijgen van een kind met KANSL1-gerelateerd syndroom af van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.
- Als geen van beide ouders dezelfde genetische variant heeft die het KANSL1-gerelateerd syndroom veroorzaakt, heeft de symptoomvrije broer of zus een kans van bijna 0 procent om een kind te krijgen dat het KANSL1-gerelateerd syndroom erft.
Hoeveel mensen hebben KANSL1-gerelateerd syndroom?
Vanaf 2024 zijn er meer dan 156 mensen met KANSL1-gerelateerd syndroom geïdentificeerd in een medische kliniek. Dit omvat mensen met pathogene of waarschijnlijk pathogene varianten in KANSL1 en mensen met grote deleties die KANSL1 bevatten.
Zien mensen met het KANSL1-gerelateerd syndroom er anders uit?
Mensen met KANSL1-gerelateerd syndroom kunnen er anders uitzien. Het uiterlijk kan variëren en kan enkele van deze kenmerken bevatten, maar niet allemaal:
- Lang gezicht
- Peervormige neus met een ronde punt
- Grote oren
- Een opening tussen de oogleden die smal is of schuin omhoog loopt
- Hangende oogleden
- Een huidplooi die de binnenste ooghoek bedekt
Hoe wordt het KANSL1-gerelateerd syndroom behandeld?
Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van het KANSL1-gerelateerde syndroom. Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen. Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren. Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:
-
- Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek
- Consulten genetica
- Ontwikkeling en gedragsstudies
- Andere zaken, indien nodig
Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:
-
- De juiste therapieën voorstellen.
Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn. - Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.
- De juiste therapieën voorstellen.
Specialisten adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met therapieën voor het KANSL1-gerelateerde syndroom, idealiter voordat een kind naar school gaat.
Raadpleeg een neuroloog als je aanvallen krijgt. Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen. Voor meer informatie kun je bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsie Stichting: www.epilepsy.com/learn/types-seizures.
Dit gedeelte bevat een samenvatting van informatie uit belangrijke gepubliceerde artikelen. Het benadrukt hoeveel mensen verschillende symptomen hebben. Raadpleeg het gedeelte Bronnen en referenties van deze gids voor meer informatie over de artikelen.
Gedrags- en ontwikkelingsstoornissen in verband met het KANSL1-syndroom
Spraak en leren
De meeste mensen met het KANSL1-gerelateerd syndroom hadden een ontwikkelingsachterstand en/of verstandelijke beperking en een spraakachterstand. Mensen hadden meestal een milde tot matige verstandelijke beperking. Spraakproblemen waren onder andere mondspierzwakte en apraxie in de vroege kinderjaren. De eerste woorden werden gesproken tussen 2,5 en 3,5 jaar oud.
- 129 van de 131 mensen hadden een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking (99 procent)
- 109 van de 111 mensen hadden een spraakachterstand (98 procent)
Gedrag
Mensen met het KANSL1-gerelateerd syndroom hadden gedragsproblemen, waaronder vriendelijk gedrag, kenmerken van autisme, aandachtstekort/hyperactiviteitstoornis (ADHD) of angst.
- 103 van de 115 mensen hadden vriendelijk gedrag (90 procent)
Hersenen
De helft van de mensen met KANSL1-gerelateerd syndroom had aanvallen en/of veranderingen in de hersenen waargenomen op magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Common seizure types included generalized seizures, unilateral clonic seizures, and focal seizures. Hersenveranderingen waren onder andere ventriculomegalie, aplasie/hypoplasie van het corpus callosum, hydrocefalie, Arnold-Chiari malformatie en intraventriculaire bloeding. De meeste mensen hadden lage spiertonus (hypotonie).
- 69 van de 135 mensen hadden aanvallen (51 procent)
- 60 van de 118 mensen hadden hersenveranderingen op (51 procent)
- 122 van de 134 mensen hadden hypotonie (91 procent)
Medische en lichamelijke problemen in verband met het KANSL1-gerelateerd syndroom
Groei
Sommige mensen met het KANSL1-gerelateerd syndroom hadden een korte lichaamslengte en hadden ofwel intra-uteriene groeibeperking (IUGR) of een laag geboortegewicht. Sommige mensen hadden een kleiner dan gemiddeld hoofd (microcefalie) of een groter dan gemiddeld hoofd (macrocefalie).
- 34 van de 104 mensen hadden een korte lengte (33 procent)
- 38 van de 121 mensen hadden IUGR of een laag geboortegewicht (31 procent)
- 8 van de 102 mensen hadden microcefalie (7 procent)
- 15 van de 83 mensen hadden macrocefalie (18 procent)
Zien en horen
De meest voorkomende oogproblemen waren ptosis (hangende oogleden), strabismus (schele ogen) en refractieafwijkingen (wanneer de vorm van het oog een wazig beeld veroorzaakt). Sommige mensen hadden gehoorproblemen.
- 68 van de 114 mensen hadden oogproblemen (60 procent)
- 22 van de 101 mensen hadden gehoorproblemen (22 procent)
Spier- en skeletproblemen
Mensen met KANSL1-gerelateerd syndroom hadden vaak musculoskeletale bevindingen, waaronder hypermobiele gewrichten, scoliose/kyfose (kromming van de wervelkolom) of veranderingen in de pectus (borstbeen).
- 99 van de 127 mensen hadden musculoskeletale bevindingen (78 procent)
- 63 van de 99 mensen hadden hypermobiele gewrichten (64 procent)
- 40 van de 127 mensen hadden scoliose/kyfose (32 procent)
- 15 van de 85 mensen hadden veranderingen in de pectus (18 procent)
Andere medische bevindingen
Sommige mensen hadden hartafwijkingen, zoals een gat in het hart (atriumseptumdefect of ventrikelseptumdefect), ziekte van de hartspier (cardiomyopathie) of een verwijding van het bovenste deel van het hart (aortawortelverwijding).
De helft van de mensen met het KANSL1-gerelateerd syndroom had urogenitale afwijkingen, waaronder cryptorchidisme (achtergebleven testikels), hypospadias (als de opening niet aan het uiteinde van de penis zit), hydronefrose/vesicoureterale reflux (als de urine moeilijk uit de nier kan stromen) of nierduplicatie.
Sommige mensen hadden hormoonproblemen, waaronder problemen met groeihormoon of vroegtijdige puberteit. Sommige mensen hadden huidafwijkingen.
- 47 van de 132 mensen hadden hartafwijkingen (36 procent)
- 62 van de 127 mensen hadden urogenitale afwijkingen(49 procent)
Waar kan ik ondersteuning en hulpmiddelen vinden?
Simons Zoeklicht
Simons Searchlight is een online internationaal onderzoeksprogramma dat bouwt aan een steeds groeiende natuurlijke historie database, biorepository en resource netwerk van meer dan 175 zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornissen.
Door lid te worden van hun gemeenschap en uw ervaringen te delen, draagt u bij aan een groeiende database die door wetenschappers wereldwijd wordt gebruikt om uw genetische aandoening beter te begrijpen.
Door middel van online enquêtes en optionele bloedmonsters verzamelen ze waardevolle informatie om levens te verbeteren en wetenschappelijke vooruitgang te stimuleren.
Families zoals die van jou zijn de sleutel tot zinvolle vooruitgang.
Om je aan te melden voor Simons Searchlight, ga naar de Simons Searchlight website op www.simonssearchlight.org en klik op “Join Us”.
- Meer informatie over Simons Zoeklicht – www.simonssearchlight.org/frequently-asked-questions
- Simons Zoeklicht webpagina met meer informatie over KANSL1 – www.simonssearchlight.org/research/what-we-study/kansl1
- Simons Zoeklicht KANSL1 Facebookcommunity – https://www.facebook.com/groups/kansl1
Bronnen en referenties
De inhoud van deze gids is afkomstig van een gepubliceerd onderzoek overhet KANSL1-gerelateerdsyndroom. Hieronder vind je details over het onderzoek en een link naar het volledige artikel.
- Karamik, G., Tuysuz, B., Isik, E., Yilmaz, A., Alanay, Y., Sunamak, E. C., Durmusalioglu, E. A., Ozkinay, F., Cetin, G. O., … & Nur, B. (2023). Het klinische fenotype van Koolen-de Vries syndroom bij Turkse patiënten en literatuuronderzoek. Amerikaans Tijdschrift voor Medische Genetica, deel A, 191(7), 1814-1825. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37053206/
- Koolen, D. A., Morgan, A., & de Vries, B. B. A. Koolen-de Vries syndroom. 2023 Feb 2. In: Adam MP, Feldman J, Mirzaa GM, et al., editors. GeneReviews® [Internet]. Seattle (WA): Universiteit van Washington, Seattle; 1993-2024. Beschikbaar op: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK24676/