GENE GUIDE

PPP2CA-gerelateerd syndroom

Deze gids is niet bedoeld ter vervanging van medisch advies. Raadpleeg uw arts over uw genetische resultaten en gezondheidszorgkeuzes. De informatie in deze handleiding was actueel op het moment dat deze in 2024 werd geschreven. Maar door nieuw onderzoek kan nieuwe informatie aan het licht komen. Mogelijk vindt u het nuttig om deze gids te delen met vrienden en familieleden, of met artsen en leraren van de persoon die PPP2CA-gerelateerd syndroom heeft.
a doctor sees a patient


PPP2CA-gerelateerd syndroom
wordt ook wel Houge-Janssens syndroom 3. Voor deze webpagina gebruiken we de naam
PPP2CA-gerelateerd syndroom
om het brede scala aan varianten te omvatten die zijn waargenomen bij de mensen die zijn geïdentificeerd.

Wat is PPP2CA-gerelateerd syndroom?

PPP2CA-gerelateerd syndroom treedt op wanneer er veranderingen zijn in het PPP2CA-gen. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat het gen niet werkt zoals het zou moeten.

Sleutelrol

De PPP2CA gen speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling en functie van hersencellen.

Symptomen

Omdat de PPP2CA gen belangrijk is voor de hersenactiviteit, hebben veel mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom hebben:

  • Algehele ontwikkelingsachterstand
  • Intellectuele beperking
  • Spraakachterstand
  • Lichte vertraging bij het lopen
  • Autisme
  • Hersenveranderingen gezien op magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)
  • Uitdagingen bij het voeden

Wat veroorzaakt PPP2CA-gerelateerd syndroom?

PPP2CA-gerelateerd syndroom is een genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door varianten in genen. Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken. Elk kind krijgt twee exemplaren van de PPP2CA gen: één kopie van de eicel van de moeder en één kopie van het sperma van de vader. In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind. Maar het proces om een eicel of zaadcel te maken is niet perfect. Een verandering in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide.

Soms ontstaat er een spontane variant in het sperma, de eicel of na de bevruchting. Wanneer een gloednieuwe genetische variant in de genetische code optreedt, wordt dit een ‘de novo’ genetische variant genoemd. Het kind is meestal de eerste in de familie die de genetische variant heeft.

De novo varianten kunnen in elk gen voorkomen. We hebben allemaal een aantal de novo varianten, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid. Maar omdat PPP2CA een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo varianten in dit gen een belangrijk effect hebben.

Uit onderzoek blijkt dat PPP2CA-gerelateerd syndroom vaak het gevolg is van een de novo variant in PPP2CA. Veel ouders die hun genen hebben laten testen, hebben niet de PPP2CA genetische variant gevonden bij hun kind dat het syndroom heeft. In sommige gevallen is PPP2CA-gerelateerd syndroom ontstaat doordat de genetische variant van een ouder is doorgegeven.

Autosomaal dominante aandoeningen

PPP2CA-gerelateerd syndroom is een autosomaal dominante genetische aandoening. Dit betekent dat wanneer iemand de ene schadelijke variant in PPP2CA heeft hebben ze waarschijnlijk symptomen van PPP2CA-gerelateerd syndroom. Voor iemand met een autosomaal dominant genetisch syndroom is er elke keer dat hij een kind krijgt een 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant doorgeven en een 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant niet doorgeven.

Kind met genetische verandering in PPP2CA-gen

Genetic change occurs in egg or sperm after fertilization
Child with de novo genetic change in autism gene

Waarom heeft mijn kind een verandering in het PPP2CA-gen?

Geen enkele ouder veroorzaakt het PPP2CA-gerelateerde syndroom van hun kind. We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen. Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt. De genverandering vindt op zichzelf plaats en kan niet voorspeld of gestopt worden.

Wat is de kans dat andere familieleden van toekomstige kinderen PPP2CA-gerelateerd syndroom hebben?

Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer gebeurt.

Het risico om nog een kind te krijgen dat PPP2CA-gerelateerd syndroom is afhankelijk van de genen van beide biologische ouders.

  • Als geen van beide biologische ouders dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom gemiddeld 1 procent. Deze kans van 1 procent is hoger dan de kans van de algemene bevolking. Het verhoogde risico is te wijten aan de zeer onwaarschijnlijke kans dat meer eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader dezelfde genetische variant dragen.
  • Als één biologische ouder dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom 50 procent.

Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die PPP2CA-gerelateerd syndroom, het risico van de broer of zus op het krijgen van een kind met GEN-gerelateerd syndroom hangt af van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.

  • Als geen van beide ouders dezelfde genetische variant heeft die PPP2CA-gerelateerd syndroom heeft, heeft de symptoomvrije broer of zus een bijna 0 procent kans op een kind dat PPP2CA-gerelateerd syndroom zou erven.-gerelateerd syndroom erft.
  • Als één biologische ouder dezelfde genetische variant heeft die PPP2CA-gerelateerd syndroom veroorzaakt, heeft de symptoomvrije broer of zus een 50 procent kans om ook dezelfde genetische variant te hebben. Als de symptoomvrije broer of zus dezelfde genetische variant heeft, is hun kans op een kind dat de genetische variant heeft 50 procent.

Voor iemand die PPP2CA-gerelateerd syndroom heeft, is het risico op het krijgen van een kind met het syndroom ongeveer 50 procent.

Hoeveel mensen hebben PPP2CA-gerelateerd syndroom?

Vanaf 2024 zullen ten minste 38 mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom geïdentificeerd in een medische kliniek.

Zien mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom er anders uit?

Mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom kunnen er anders uitzien. Het uiterlijk kan variëren en kan enkele van deze kenmerken bevatten, maar niet allemaal:

  • Groter of kleiner dan gemiddelde hoofdomtrek
  • Langer dan gemiddeld voorhoofd
  • Wijde ogen
  • Een opvallende neustip
  • Lagere spierspanning dan gemiddeld

Hoe wordt PPP2CA-gerelateerd syndroom behandeld?

Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van het PPP2CA-gerelateerde syndroom. Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen. Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren. Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:

  • Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek
  • Consulten genetica
  • Ontwikkeling en gedragsstudies
  • Andere zaken, indien nodig

Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:

  • De juiste therapieën voorstellen.
    Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn.
  • Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.

Specialisten adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met therapieën voor PPP2CA-gerelateerd syndroom, idealiter voordat een kind naar school gaat.

Raadpleeg een neuroloog als je aanvallen krijgt. Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen. Voor meer informatie kun je bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsy Foundation: epilepsy.com/…t-is-epilepsie/seizure-types

Dit gedeelte bevat een samenvatting van informatie uit belangrijke gepubliceerde artikelen. Het benadrukt hoeveel mensen verschillende symptomen hebben. Raadpleeg het gedeelte Bronnen en referenties van deze gids voor meer informatie over de artikelen.

Problemen met gedrag en ontwikkeling gekoppeld aan ADNP-gerelateerd syndroom

Er zijn weinig onderzoekspublicaties over mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom. De informatie hieronder omvat 17 personen. De oudste persoon was 23 jaar oud.

Spraak en leren

Alle mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom hadden een verstandelijke beperking of ontwikkelingsachterstand. De meeste mensen hadden een spraakachterstand.

  • 17 van de 17 mensen hadden een verstandelijke beperking of ontwikkelingsachterstand (100 procent)
  • 10 van de 14 mensen hadden een spraakachterstand (71 procent)

Gedrag

Ongeveer de helft van de mensen had autisme of andere gedragsproblemen, zoals aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, ook wel ADHD genoemd. Een paar mensen hadden een ontwikkelingsregressie of psychotische episode.

  • 8 van de 16 mensen autisme hadden (50 procent)
  • 2 van de 16 mensen hadden achteruitgang in vaardigheden gemeld (13 procent)
  • 1 op de 15 mensen had psychotische episodes(7 procent)

Hersenen

Sommige mensen met PPP2CA-gerelateerd syndroom hadden een kleiner of groter hoofd dan gemiddeld. Velen hadden veranderingen in de hersenen die te zien waren op magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Beeldvorming van de hersenen toonde verwijde ventrikels, vertraagde myelinisatie en dysplasie of afwezigheid van het corpus callosum.

  • 2 van de 15 mensen hadden een groter dan gemiddelde hoofdomtrek, macrocefalie (13 procent)
  • 5 van de 15 mensen hadden een kleiner dan gemiddelde hoofdomtrek, microcefalie (33 procent)
  • 10 van de 16 mensen hadden bevindingen op MRI(63 procent)

Aanvallen kwamen vaak voor bij mensen met een PPP2CA-gerelateerd syndroom. Er werden verschillende soorten aanvallen waargenomen, waaronder koortsaanvallen, epileptische encefalopathie, focale aanvallen, gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen, syndroom van Jeavons en hypsaritmie.

  • 10 van de 16 mensen hadden aanvallen (63 procent)

Andere problemen

Veel mensen hadden een lagere spierspanning dan gemiddeld en problemen met eten. Minder dan de helft had problemen met het gezichtsvermogen.

  • 11 van de 16 mensen hadden een lagere spierspanning dan gemiddeld (69 procent)
  • 10 van de 16 mensen hadden voedingsproblemen (63 procent)
  • 6 van de 14 mensen hadden zichtproblemen(43 procent)

Waar kan ik ondersteuning en hulpmiddelen vinden?

Jordan’s Beschermengelen Website

De missie van Jordan’s Guardian Angels is om onderzoek te doen naar zeldzame genetische mutaties bij kinderen en volwassenen en om de levenskwaliteit van kinderen en families te verbeteren.

Simons Zoeklicht

Simons Searchlight is een online internationaal onderzoeksprogramma dat bouwt aan een steeds groeiende natuurlijke historie database, biorepository en resource netwerk van meer dan 175 zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornissen.
Door lid te worden van hun gemeenschap en uw ervaringen te delen, draagt u bij aan een groeiende database die door wetenschappers wereldwijd wordt gebruikt om uw genetische aandoening beter te begrijpen.
Door middel van online enquêtes en optionele bloedmonsters verzamelen ze waardevolle informatie om levens te verbeteren en wetenschappelijke vooruitgang te stimuleren.
Families zoals die van jou zijn de sleutel tot zinvolle vooruitgang.
Om je aan te melden voor Simons Searchlight, ga naar de Simons Searchlight website op www.simonssearchlight.org en klik op “Join Us”.

Bronnen en referenties

De inhoud van deze gids is afkomstig van gepubliceerde onderzoeken over PPP2CA-gerelateerd syndroom.

  • Reynhout, S., … Vissers, L. (2019). De novo mutaties die van invloed zijn op de katalytische Cα-subeenheid van PP2A, PPP2CA, veroorzaken syndromale verstandelijke beperking die lijkt op andere PP2A-gerelateerde neurologische ontwikkelingsstoornissen. Amerikaans tijdschrift voor menselijke genetica, 104(2), 357. doi:10.1016/j.ajhg.2019.01.003
  • Verbinnen, I., Procknow, S. S., Lenaerts, L., Reynhout, S., Mehregan, A., Ulens, C., Janssens, V., & King, K. A. (2022). Klinische en moleculaire karakteristieken van een nieuwe zeldzame de novo variant in PPP2CA bij een patiënt met een ontwikkelingsstoornis, autisme en epilepsie. Grensgebieden in Cel- en Ontwikkelingsbiologie, 10, 1059938. doi:10.3389/fcell.2022.1059938

Volg onze vooruitgang

Schrijf je in voor de Simons Zoeklicht nieuwsbrief.