GENE GUIDE

PPP2R5D-gerelateerd syndroom

Deze gids is niet bedoeld ter vervanging van medisch advies. Raadpleeg uw arts over uw genetische resultaten en gezondheidszorgkeuzes. De informatie in deze handleiding was actueel op het moment dat deze in 2024 werd geschreven. Maar door nieuw onderzoek kan nieuwe informatie aan het licht komen. Mogelijk vindt u het nuttig om deze gids te delen met vrienden en familieleden, of met artsen en leraren van de persoon die PPP2R5D-gerelateerd syndroom heeft.
a doctor sees a patient

PPP2R5D-gerelateerd syndroom wordt ook wel PPP2R5D-gerelateerde neurologische ontwikkelingsstoornis of Jordans syndroom. Voor deze webpagina gebruiken we de naam PPP2R5D-gerelateerd syndroom om het brede scala aan varianten te omvatten die zijn waargenomen bij de mensen die zijn geïdentificeerd.

Wat is PPP2R5D-gerelateerd syndroom?

PPP2R5D-gerelateerd syndroom treedt op wanneer er veranderingen zijn in het PPP2R5D-gen. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat het gen niet werkt zoals het zou moeten.

Sleutelrol

Het PPP2R5D-gen speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling en functie van hersencellen.

Symptomen

Omdat het PPP2R5D-gen belangrijk is voor de hersenactiviteit, hebben veel mensen met het PPP2R5D-gerelateerd syndroom:

  • Autisme
  • Intellectuele beperking
  • Epilepsie
  • Lage spierspanning
  • Vertraagd lopen
  • Taalstoornis
  • Gedragsproblemen of impulsen
  • Lage bloeddruk
  • Hersenveranderingen gezien op magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)

Wat veroorzaakt PPP2R5D-gerelateerd syndroom?

PPP2R5D-gerelateerd syndroom is een genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door varianten in genen. Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken. Elk kind krijgt twee kopieën van het PPP2R5D-gen: één kopie van de eicel van de moeder en één kopie van het sperma van de vader. In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind. Maar het proces om een eicel of zaadcel te maken is niet perfect. Een verandering in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide. Soms ontstaat er een spontane variant in het sperma, de eicel of na de bevruchting. Wanneer een gloednieuwe genetische variant in de genetische code optreedt, wordt dit een ‘de novo’ genetische variant genoemd. Het kind is meestal de eerste in de familie die de genetische variant heeft. De novo varianten kunnen in elk gen voorkomen. We hebben allemaal een aantal de novo varianten, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid. Maar omdat PPP2R5D een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo varianten in dit gen een belangrijk effect hebben.
Onderzoek toont aan dat PPP2R5D-gerelateerd syndroom vaak het gevolg is van een de novo variant in PPP2R5D.
Veel ouders die hun genen hebben laten testen, hebben niet de PPP2R5D genetische variant gevonden in hun kind dat het syndroom heeft.
In sommige gevallen komt PPP2R5D-gerelateerd syndroom voor omdat de genetische variant van een ouder is doorgegeven. Autosomaal dominante aandoeningenPPP2R5D-gerelateerdsyndroom is een autosomaal dominante genetische aandoening.
Dit betekent dat wanneer iemand de ene schadelijke variant in PPP2R5D heeft, hij waarschijnlijk symptomen van PPP2R5D-gerelateerd syndroom zal hebben.
Voor iemand met een autosomaal dominant genetisch syndroom is er elke keer dat ze een kind krijgen 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant doorgeven en 50 procent kans dat ze dezelfde genetische variant niet doorgeven.

Kind met genetische verandering in PPP2R5D-gen

Genetische verandering treedt op in eicel of zaadcel na bevruchting
Kind met de novo genetische verandering in autismegen

Waarom heeft mijn kind een verandering in het PPP2R5D-gen?

Geen enkele ouder veroorzaakt het PPP2R5D-gerelateerde syndroom van hun kind. We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen. Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt. De genverandering vindt op zichzelf plaats en kan niet voorspeld of gestopt worden.

Wat is de kans dat andere familieleden van toekomstige kinderen PPP2R5D-gerelateerd syndroom hebben?

Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer voorkomt. De kans op nog een kind met PPP2R5D-gerelateerd syndroom hangt af van de genen van beide biologische ouders.

  • Als geen van beide biologische ouders dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom gemiddeld 1 procent. Deze kans van 1 procent is hoger dan de kans van de algemene bevolking. Het verhoogde risico is te wijten aan de zeer onwaarschijnlijke kans dat meer eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader dezelfde genetische variant dragen.
  • Als één biologische ouder dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom 50 procent.

Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die PPP2R5D-gerelateerd syndroom heeft, hangt het risico van de broer of zus op het krijgen van een kind met PPP2R5D-gerelateerd syndroom af van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.

  • Als geen van beide ouders dezelfde genetische variant heeft die PPP2R5D-gerelateerd syndroom veroorzaakt, heeft de symptoomvrije broer of zus een kans van bijna 0 procent om een kind te krijgen dat PPP2R5D-gerelateerd syndroom erft.

Hoeveel mensen hebben PPP2R5D-gerelateerd syndroom?

Vanaf 2024 zijn er ten minste 138 mensen met het PPP2R5D-gerelateerd syndroom geïdentificeerd in een medische kliniek en het Simons Searchlight-register.

Zien mensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom er anders uit?

Mensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom kunnen er anders uitzien. Het uiterlijk kan variëren en kan enkele van deze kenmerken bevatten, maar niet allemaal:

  • Groter dan gemiddelde hoofdomtrek
  • Wijd uit elkaar staande ogen
  • Groot, opvallend voorhoofd
  • Lage oorlellen
  • Oogproblemen
  • Problemen met botten en gewrichten

Hoe wordt PPP2R5D-gerelateerd syndroom behandeld?

Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van het PPP2R5D-gerelateerde syndroom. Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen. Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren. Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:

  • Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek
  • Consulten genetica
  • Ontwikkeling en gedragsstudies
  • Andere zaken, indien nodig

Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:

  • De juiste therapieën voorstellen.
    Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn.
  • Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.

Specialisten adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met therapieën voor PPP2R5D-gerelateerd syndroom, idealiter voordat een kind naar school gaat. Raadpleeg een neuroloog als je aanvallen krijgt. Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen. Voor meer informatie kun je bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsy Foundation: epilepsy.com/…t-is-epilepsie/seizure-types

Dit gedeelte bevat een samenvatting van informatie uit belangrijke gepubliceerde artikelen. Het benadrukt hoeveel mensen verschillende symptomen hebben. Raadpleeg het gedeelte Bronnen en referenties van deze gids voor meer informatie over de artikelen.

Gedrags- en ontwikkelingsstoornissen in verband met PPP2R5D-gerelateerd syndroom

Spraak en leren

Ongeveer de helft van de mensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom had een ontwikkelingsachterstand of een verstandelijke beperking.
Mensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom hadden ook een taalstoornis.
Onderzoek suggereert dat mensen met de varianten p.Asp251Ala, p.Asp251Tyr, p.Asp251His, p.Asp251Val en p.Glu200Lys betere expressieve taalvaardigheden, persoonlijke verzorging en sociale vaardigheden hadden in vergelijking met mensen met de varianten p.Glu198Lys en p.Trp207Arg.

  • 44 van de 104 mensen hadden een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking (42 procent)
  • 58 van de 88 mensen hadden een taalstoornis(66 procent)

GedragDe diagnose autisme kwam voor bij ongeveer 1 op de 3 mensen met PPP2R5D-gerelateerde syndroom. Verhoogde agressie werd vaker gerapporteerd voor mensen met varianten p.Glu198Lys en p.Glu200Lys dan voor mensen met varianten in 251.
Mensen met variant p.Glu200Lys rapporteerden meer oppositioneel gedrag naarmate ze ouder werden.
Mensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom hadden meer aandachtsproblemen en hyperactiviteit naarmate ze ouder werden, behalve mensen met varianten in 251.

  • 25 van de 84 mensen hadden autisme of kenmerken van autisme (30 procent)

HersenenBijna de helft van de mensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom aanvallen had. Het type aanvallen omvatte tonisch-klonische (grand mal) aanvallen en myoclonische aanvallen.
De gemiddelde leeftijd waarop de aanvallen begonnen was 2,3 jaar, maar sommige mensen kregen aanvallen vanaf hun geboorte of pas bijna 18 jaar oud.
Veel mensen hadden een groter hoofd dan gemiddeld, ook wel macrocefalie genoemd, en een lagere spiertonus dan gemiddeld.

  • 42 van de 98 mensen hadden aanvallen (43 procent)
  • 12 van de 33 mensen hadden tonisch-clonische aanvallen (36 procent)
  • 10 van de 33 mensen hadden myoclonische aanvallen (30 procent)
  • 67 van de 99 mensen hadden macrocefalie (68 procent)
  • 77 van de 98 mensen hadden een lagere spierspanning dan gemiddeld(79 procent)
Human head showing brain outline

Medische en lichamelijke problemen in verband met PPP2R5D-gerelateerd syndroom

Voeding en spijsverteringMensen met PPP2R5D-gerelateerd syndroom hadden diarree of gastro-oesofageale refluxziekte (GERD).

  • 17 van de 72 mensen hadden diarree (24 procent)
  • 20 van de 72 mensen hadden GERD (28 procent)

GezichtsvermogenSommige mensen hadden problemen met hun gezichtsvermogen, waaronder strabisme (scheelzien) en astigmatisme (een oogafwijking die wazig zicht van veraf en dichtbij veroorzaakt).

  • 20 van de 72 mensen hadden strabismus (28 procent)
  • 12 van de 72 mensen hadden astigmatisme (17 procent)

Andere bevindingen

Er zijn zeven mensen met een PPP2R5D-gerelateerd syndroom die vroeg beginnend parkinsonisme ontwikkelden.
De leeftijd waarop de diagnose werd gesteld lag tussen de 25 en 42 jaar.

Ongeveer 2 op de 3 kinderen met een pathogene PPP2R5D-variant hadden overmatig kwijlen.

Waar kan ik ondersteuning en hulpmiddelen vinden?

PPP2R5D Foundation Website De missie van Jordan’s Guardian Angels is om onderzoek te doen naar zeldzame genetische mutaties bij kinderen en volwassenen en om de levenskwaliteit van kinderen en families te verbeteren.

Simons Zoeklicht

Simons Searchlight is een online internationaal onderzoeksprogramma dat bouwt aan een steeds groeiende natuurlijke historie database, biorepository en resource netwerk van meer dan 175 zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornissen.
Door lid te worden van hun gemeenschap en uw ervaringen te delen, draagt u bij aan een groeiende database die door wetenschappers wereldwijd wordt gebruikt om uw genetische aandoening beter te begrijpen.
Door middel van online enquêtes en optionele bloedmonsters verzamelen ze waardevolle informatie om levens te verbeteren en wetenschappelijke vooruitgang te stimuleren.
Families zoals die van jou zijn de sleutel tot zinvolle vooruitgang.
Om je aan te melden voor Simons Searchlight, ga naar de Simons Searchlight website op www.simonssearchlight.org en klik op “Join Us”.

Bronnen en referenties

De inhoud van deze gids is afkomstig van gepubliceerde onderzoeken over PPP2R5D-gerelateerd syndroom. Hieronder vind je details over elk onderzoek, evenals links naar samenvattingen of, in sommige gevallen, het volledige artikel. Een PubMed-zoekopdracht voor PPP2R5D-artikelen vindt u hier. Je kunt ook de SFARI Gene website van de Simons Foundationbezoeken voor informatie voor onderzoekers over dit gen.

  • Madaan, P., Kaur, A., Saini, L., Paria, P., Vyas, S., Sharma, A. R., & Sahu, J. K. (2022). PPP2R5D-gerelateerde neurologische ontwikkelingsstoornis of ontwikkelings- en epileptische encefalopathie?: Een nieuwe fenotypische beschrijving en overzicht van gepubliceerde gevallen. Neuropediatrie, 53(1), 20-25. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34448180/
  • Mahale, R., Arunachal, G., Chadha, D., Padmanabha, H., M, P., & Pavagada, M. (2024).
    Vroeg beginnend levodopa responsief parkinsonisme in PPP2R5D mutatie.     Parkinsonisme en aanverwante aandoeningen, 123, 106952. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38582018/
  • Ming, N. R., Noble, D., Chussid, S., Ziegler, A., & Chung, W. K. (2024).
    Caregiver-reported dental manifestations in individuals with genetic neurodevelopmental disorders.     Internationaal Tijdschrift voor Kindertandheelkunde, 34(2), 145-152. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37655712/
  • Oyama, N., Vaneynde, P., Reynhout, S., Pao, E. M., Timms, A., Fan, X., Foss, K., Derua, R., Janssens, V., … & Mirzaa, G. M. (2023).
    Klinische, neuroimaging en moleculaire karakteristieken van PPP2R5D-gerelateerde neurologische ontwikkelingsstoornissen: Een uitgebreide reeks met functionele karakterisering en genotype-fenotype analyse.     Tijdschrift voor medische genetica, 60(5), 511-522. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37655712/
  • Yau, W. Y., Vijayan, S., & Ravenscroft, G. (2024).
    PPP2R5D heterozygote pathogene variant veroorzaakt parkinsonisme in een vroeg stadium en implicaties voor de behandeling: Een casusverslag. Parkinsonism & Related Disorders, 124, 106976. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38718479/

Volg onze vooruitgang

Schrijf je in voor de Simons Zoeklicht nieuwsbrief.