SIN3A-gerelateerd syndroom
SIN3A-gerelateerd syndroom wordt ook wel Witteveen-Kolk syndroom (WITKOS). Voor deze webpagina gebruiken we de naam SIN3A-gerelateerd syndroom om het brede scala aan varianten te omvatten die zijn waargenomen bij de mensen die zijn geïdentificeerd.
Wat is het SIN3A-gerelateerd syndroom?
SIN3A-gerelateerd syndroom treedt op wanneer er veranderingen zijn in het SIN3A-gen. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat het gen niet werkt zoals het zou moeten.
Sleutelrol
Het SIN3A-gen speelt een sleutelrol bij het aansturen van andere genen, vooral in een gebied in de hersenen dat de hersenschors wordt genoemd.
Symptomen
Omdat het SIN3A-gen belangrijk is voor de hersenactiviteit, hebben veel mensen met het SIN3A-gerelateerd syndroom:
- Lichte verstandelijke beperking of ontwikkelingsachterstand
- Vertragingen motor
- Klein hoofd
- Korte hoogte
- Hyperactiviteit
- Afwijkingen aan ledematen
- Geboorteafwijkingen, waaronder in het hart, oog of darmkanaal
- Gedragsproblemen
- Aanvallen
Wat veroorzaakt het SIN3A-gerelateerd syndroom?
SIN3A-gerelateerd syndroom is een genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door varianten in genen. Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken. Elk kind krijgt twee kopieën van het SIN3A-gen: één kopie van de eicel van de moeder en één kopie van het sperma van de vader. In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind. Maar het proces om een eicel of zaadcel te maken is niet perfect. Een verandering in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide. Soms ontstaat er een spontane variant in het sperma, de eicel of na de bevruchting. Wanneer een gloednieuwe genetische variant in de genetische code optreedt, wordt dit een ‘de novo’ genetische variant genoemd. Het kind is meestal de eerste in de familie die de genetische variant heeft. De novo varianten kunnen in elk gen voorkomen. We hebben allemaal een aantal de novo varianten, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid. Maar omdat SIN3A een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo varianten in dit gen een belangrijk effect hebben.
Onderzoek toont aan dat SIN3A-gerelateerd syndroom vaak het gevolg is van een de novo variant in SIN3A.
Veel ouders die hun genen hebben laten testen, hebben niet de SIN3A genetische variant gevonden in hun kind dat het syndroom heeft.
In sommige gevallen ontstaat SIN3A-gerelateerd syndroom omdat de genetische variant is doorgegeven van een ouder. Autosomaal dominante aandoeningenSIN3A-gerelateerdsyndroom is een autosomaal dominante genetische aandoening.
Dit betekent dat wanneer iemand de ene schadelijke variant in SIN3A heeft, hij waarschijnlijk symptomen van SIN3A-gerelateerd syndroom zal hebben.
Voor iemand met een autosomaal dominant genetisch syndroom is er elke keer dat ze een kind krijgen een kans van 50 procent dat ze dezelfde genetische variant doorgeven en een kans van 50 procent dat ze dezelfde genetische variant niet doorgeven.
Kind met genetische verandering in SIN3A-gen
Waarom heeft mijn kind een verandering in het SIN3A-gen?
Geen enkele ouder veroorzaakt het SIN3A-gerelateerde syndroom van hun kind. We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen. Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt. De genverandering vindt op zichzelf plaats en kan niet voorspeld of gestopt worden.
Wat is de kans dat andere familieleden van toekomstige kinderen het SIN3A-gerelateerd syndroom hebben?
Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer voorkomt. De kans op nog een kind met SIN3A-gerelateerd syndroom hangt af van de genen van beide biologische ouders.
- Als geen van beide biologische ouders dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom gemiddeld 1 procent. Deze kans van 1 procent is hoger dan de kans van de algemene bevolking. Het verhoogde risico is te wijten aan de zeer onwaarschijnlijke kans dat meer eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader dezelfde genetische variant dragen.
- Als één biologische ouder dezelfde genetische variant heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom 50 procent.
Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die SIN3A-gerelateerd syndroom heeft, hangt het risico van de broer of zus op het krijgen van een kind met SIN3A-gerelateerd syndroom af van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.
- Als geen van beide ouders dezelfde genetische variant heeft die het SIN3A-gerelateerd syndroom veroorzaakt, heeft de symptoomvrije broer of zus een kans van bijna 0 procent om een kind te krijgen dat het SIN3A-gerelateerd syndroom erft.
Hoeveel mensen hebben het SIN3A-gerelateerd syndroom?
Vanaf 2024 zijn er ongeveer 87 mensen met SIN3A-gerelateerd syndroom geïdentificeerd in een medische kliniek. Het eerste geval van SIN3A-gerelateerd syndroom werd beschreven in 2012. Wetenschappers verwachten meer mensen met het syndroom te vinden naarmate de toegang tot genetische tests verbetert.
Zien mensen met het SIN3A-gerelateerd syndroom er anders uit?
Mensen met het SIN3A-gerelateerd syndroom kunnen er anders uitzien. Het uiterlijk kan variëren en kan enkele van deze kenmerken bevatten, maar niet allemaal:
- Lang gezicht
- Lang, breed voorhoofd
- Kleine mond met dunne bovenlip
- Ogen die schuin naar beneden staan
- Kleiner dan gemiddeld hoofd
- Korte hoogte
Hoe wordt het SIN3A-gerelateerd syndroom behandeld?
Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van het SIN3A-gerelateerde syndroom. Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen. Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren. Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:
- Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek
- Consulten genetica
- Ontwikkeling en gedragsstudies
- Andere zaken, indien nodig
Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:
- De juiste therapieën voorstellen.
Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn. - Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.
Specialisten adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met therapieën voor het SIN3A-gerelateerd syndroom, idealiter voordat een kind naar school gaat. Raadpleeg een neuroloog als je aanvallen krijgt. Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen. Voor meer informatie kun je bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsy Foundation: epilepsy.com/…t-is-epilepsie/seizure-types
Dit gedeelte bevat een samenvatting van informatie uit belangrijke gepubliceerde artikelen. Het benadrukt hoeveel mensen verschillende symptomen hebben. Raadpleeg het gedeelte Bronnen en referenties van deze gids voor meer informatie over de artikelen.
Gedrags- en ontwikkelingsstoornissen in verband met SIN3A-gerelateerd syndroom
Leren
Velen met het SIN3A-gerelateerd syndroom hadden een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking.
Sommige mensen hadden een spraakachterstand.
- 31 van de 43 mensen hadden een ontwikkelingsachterstand of een verstandelijke beperking (72 procent)
GedragGedragsstoornissen kwamen voor bij mensen met SIN3A-gerelateerd syndroomwaaronder kenmerken van autisme, agressief gedrag, hyperactiviteit en obsessieve-compulsieve stoornis.
- 18 van de 34 mensen hadden gedragsproblemen (53 procent)
HersenenSommige mensen met SIN3A-gerelateerd syndroom hadden aanvallen, veranderingen in de hersenen gezien op magnetische resonantie beeldvorming (MRI), of een kleiner dan gemiddelde hoofdomtrek, ook wel microcefalie genoemd.
- 7 van de 42 mensen hadden aanvallen (17 procent)
- 13 van de 35 mensen hadden hersenveranderingen op MRI (37 procent)
- 18 van de 40 mensen hadden microcefalie(45 procent)
Medische en lichamelijke problemen gerelateerd aan SIN3A-gerelateerd syndroom
Zicht en gehoor
Mensen met het SIN3A-gerelateerd syndroom hadden gehoor- en gezichtsverlies.
Problemen met het gezichtsvermogen waren onder andere strabismus (schele ogen), nystagmus (ogen die snel bewegen zonder controle) en colobomen in beide ogen (gebied met ontbrekend weefsel in het oog).
GroeiMinder dan de helft van de mensen met SIN3A-gerelateerd syndroom had een lagere spiertonus dan gemiddeld, ook wel hypotonie genoemd.
Ongeveer 1 op de 3 had een korte lengte.
Sommigen hadden hypermobiele gewrichten.
- 15 van de 38 mensen hadden hypotonie (39 procent)
- 12 van de 41 mensen hadden korte lengte (29 procent)
GezichtskenmerkenAlle mensen hadden gelaatstrekken, zoals een hoog voorhoofd, naar beneden hellende buitenkant van de ogen, een kleine spitse kin en een dunne bovenlip.
Waar kan ik ondersteuning en hulpmiddelen vinden?
Simons Zoeklicht
Simons Searchlight is een online internationaal onderzoeksprogramma dat bouwt aan een steeds groeiende natuurlijke historie database, biorepository en resource netwerk van meer dan 175 zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornissen.
Door lid te worden van hun gemeenschap en uw ervaringen te delen, draagt u bij aan een groeiende database die door wetenschappers wereldwijd wordt gebruikt om uw genetische aandoening beter te begrijpen.
Door middel van online enquêtes en optionele bloedmonsters verzamelen ze waardevolle informatie om levens te verbeteren en wetenschappelijke vooruitgang te stimuleren.
Families zoals die van jou zijn de sleutel tot zinvolle vooruitgang.
Om je aan te melden voor Simons Searchlight, ga naar de Simons Searchlight website op www.simonssearchlight.org en klik op “Join Us”.
- Meer informatie over Simons Zoeklicht : www.simonssearchlight.org/frequently-asked-questions
- Simons Zoeklicht webpagina met meer informatie over SIN3A: www.simonssearchlight.org/research/what-we-study/sin3a
- Simons Zoeklicht Facebook groep: SIN3A Facebook groep
Bronnen en referenties
- Witteveen JS. et al. Natuur Genetica, 48, 877-887, (2016). Haploinsufficiëntie van de MeCP2-interagerende transcriptionele co-repressor SIN3A veroorzaakt milde verstandelijke beperkingen door de ontwikkeling van corticale integriteit te beïnvloeden, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27399968/.
- Balasubramanian M. et al.
Europees tijdschrift voor menselijke genetica Epub ahead of print, (2021). Uitgebreide studie van 28 personen met een SIN3A-gerelateerde stoornis die het geassocieerde mild cognitieve en kenmerkende gezichtsfenotype onderstreept, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33437032/. - Narumi-Kishimoto Y. et al. Europees tijdschrift voor medische genetica, 62, 103547, (2019). Nieuwe SIN3A-mutatie geïdentificeerd bij een Japanse patiënt met Witteveen-Kolksyndroom, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30267900/.
- van Dongen LCM. et al. Amerikaans Tijdschrift voor Medische Genetica, deel A, 182, 2384-2390, (2020). Gedrag en cognitief functioneren bij het Witteveen-Kolk syndroom, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32783353/.
- Correa Brito, L., Keselman, A., Villegas, F., Scaglia, P., Esnaola Azcoiti, M., Castro, S., Sanguineti, N., Izquierdo, A., Maier, M., … & Ropelato, M. G. (2024).
Casusverslag: Nieuwe SIN3A loss-of-function variant als veroorzaker van hypogonadotroop hypogonadisme bij het Witteveen-Kolk syndroom. Grensgebieden in de genetica, 15, 1354715. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38528912/ - Jacobson, A., & Bohnsack, B. L. (2022).
Anterieure megalophthalmos bij zussen met Witteveen-Kolk syndroom. Tijdschrift van de Amerikaanse Vereniging voor Pediatrische Oogheelkunde en Strabismus, 26(3), 148-150. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35144002/ - Latypova, X., Vincent, M., Mollé, A., Adebambo, O. A., Fourgeux, C., Khan, T. N., Caro, A., Rosello, M., Orellana, C., … & Isidor, B. (2021).
Haploinsufficiëntie van het SIN3/HDAC corepressor complex lid SIN3B veroorzaakt een syndromale verstandelijke beperking/autisme spectrum stoornis. Amerikaans tijdschrift voor menselijke genetica, 108(5), 929-941. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33811806/ - Penon-Portmann, M., Carlston, C. M., Martin, P. M., & Slavotinek, A. (2022).
Exome sequencing identificeert een nieuwe SIN3A variant in een patiënt met Witteveen-Kolk syndroom. Moleculaire syndromologie, 13(4), 337-342. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36158056/