Bepalen van het effect van 16p11.2 duplicatie op cognitie, gedrag en medische comorbiditeiten

Origineel onderzoeksartikel door Debra D’Angelo et al. (2015).

Lees de samenvatting hier.

In dit artikel onderzochten de onderzoekers welke eigenschappen of kenmerken het meest voorkomen bij mensen met een 16p11.2 duplicatie. Ze bestudeerden ook hoe mild of ernstig deze eigenschappen kunnen zijn en wat hun ernst beïnvloedt.

Aan het onderzoek namen 1.006 mensen in Europa en de Verenigde Staten deel. Van de deelnemers aan het onderzoek hadden er 270 een 16p11.2 duplicatie. Om de rol van de familieachtergrond in hoe kenmerken van de duplicatie tot uiting komen beter te begrijpen, werden de deelnemers die de duplicatie droegen vergeleken met leden van hun familie, waaronder broers en zussen van een vergelijkbare leeftijd en hun biologische ouders. Deze groep bestond uit 102 mensen uit duplicaatgezinnen. De gegevens van deze families werden ook vergeleken met eerder gerapporteerde gegevens van families met een 16p11.2 deletie (390 mensen met de deletie en 244 controlepersonen uit families met een deletie). Veel van deze deelnemers waren ingeschreven via Simons Searchlight.

Om te onderzoeken hoe 16p11.2 duplicaties en deleties een persoon beïnvloeden, vergeleken onderzoekers:

• IQ
• Neurologische en psychologische symptomen, zoals de frequentie van bijkomende aandoeningen zoals epilepsie en autismespectrumstoornis
• Lichaamsmassa-index en hoofdomtrek

Denken en Leren: Deelnemers aan het onderzoek werden gescoord op drie categorieën – volledig IQ, verbaal IQ en non-verbaal IQ – om rekening te houden met verschillende leerstijlen en sterke en zwakke punten te identificeren. Mensen met de 16p11.2 duplicatie hadden een gemiddeld full scale IQ van 78.8. Het volledige IQ van individuen met de 16p11.2 duplicatie en de 16p11.2 deletie waren vergelijkbaar, maar het IQ van degenen met de duplicatie vertoonde meer variabiliteit. Dit zou erop kunnen wijzen dat extra genetische factoren een belangrijke rol spelen bij cognitie bij mensen met de duplicatie, en een minder belangrijke rol bij mensen met de deletie.

Deze grafiek toont het bereik van de volledige schaal IQ’s voor deelnemers aan het onderzoek die de 16p11.2 duplicatie hebben.

• De stippellijn illustreert de FSIQ verdeling van mensen die de duplicatie en ASS hadden. Het gemiddelde IQ van deze groep was ongeveer 40.
• De ononderbroken lijn illustreert de IQ-verdeling van mensen die de duplicatie hebben maar niet gediagnosticeerd zijn met ASS. Het gemiddelde IQ van deze groep was ongeveer 80, dichter bij het IQ van controlegroepen.

Neurologische en psychologische symptomen: IQ scores voor personen met een 16p11.2 duplicatie en autisme waren significant lager dan de IQ scores van degenen met alleen de duplicatie. Ongeveer hetzelfde percentage individuen met een 16p11.2 duplicatie en deletie had een autismediagnose: respectievelijk 20 en 16. Vergelijkbare percentages werden gezien met epilepsiediagnoses, met 21,8% van de duplicatiedragers en 19,4% van de deletiedragers.

Fysieke Kenmerken: Individuen met de 16p11.2 deletie hadden veel meer kans op overgewicht in tegenstelling tot degenen met de 16p11.2 duplicatie die meer kans hadden op ondergewicht in vergelijking met de BMI-scores van familieleden zonder de genveranderingen. Daarnaast was de hoofdomtrek (die gecorreleerd is met hersenvolume) afgenomen bij degenen met de duplicatie (22,3% van de duplicatiepersonen) en was deze positief geassocieerd met non-verbaal IQ. Deze relatieve afname van de hoofdomtrek begint tijdens de eerste twee levensjaren. Belangrijke medische misvormingen werden gezien in 16,7% van de duplicatiegroep en 21,1% van de deletiegroep. De meest voorkomende misvormingen waren scoliose en genitale en cardiale misvormingen, die zowel in duplicatie- als deletiegroepen voorkwamen.